Het binnenland...

Hallo lieve iedereen,

Vorige week zaterdag zijn mijn ouders (na flinke vertraging) dan eindelijk aangekomen in Suriname. Ik stond hen op te wachten bij het appartement waar zij logeren. We hebben lekker bijgekletst en lekker geknuffeld, daarna zijn mijn ouders lekker naar bed gegaan en ben ik gaan stappen (Fleur was jarig). Zondagochtend had pappa een heerlijk ontbijt gemaakt, waarna wij de fietsen zijn op gaan halen (mijn ouders in de taxi en ik op de fiets in de stromende regen). Lekker gaan lunchen bij Zus& zo, een korte wandeling door de Palmentuin gemaakt en op de fiets de stad gaan verkennen. Het was even wennen voor mijn ouders met het links rijden en zij hebben zich rot gelachen om al het (positieve) geroep door de Surinamers. Zondagavond hebben wij heerlijk gegeten bij een Chinees restaurant! Maandag zijn wij naar een tourbureau gegaan om de tripjes te gaan bespreken die wij wilden gaan maken, aan het eind van de middag hebben wij heerlijk gezwommen en in de zon gelegen bij het appartement. Dinsdag weer door de stad gaan fietsen, even de stad in geweest om te shoppen en daarna weer lekker bij het zwembad gelegen.

Woensdagochtend vertrokken wij om 6.30 richting Brownsberg en Ston- eiland. We hadden al van veel mensen gehoord dat wij een bobbelweg tegemoet zouden gaan, maar dat het zo erg was… vier uur lang hebben wij gestuiterd over de weg waarbij wij vaak hebben gedacht dat wij nu dan echt om zouden gaan vallen met de bus.. Tussendoor een aantal keren gestopt voor sanitaire ontspanning in de bossen. Bij aankomst op Brownsberg hebben we ons omgekleed en ons klaar gemaakt voor de wandeltochten naar de watervallen. Mijn ouders zijn na de eerste waterval teruggegaan naar het verblijf, ik ben door gelopen (en gestruikeld) naar de tweede waterval (waar ik veel spijt van heb gehad, want het was heel erg zwaar en vooral heel erg warm). Aan de foto’s is te zien hoe de wandeltocht eruit zag, het was alleen maar trappen af op de heenweg, en helaas weer al die trappen op, op de terugweg. In totaal hebben wij ruim vier uur gewandeld en waren wij helemaal uitgeput toen wij terugkwamen. Bij terugkomst bleken mijn ouders apen te hebben gezien, een grote vogelspin zat op het toilet (zie foto), er zaten grote sprinkhanen en er liep een konni- konni over de weg (een kruising tussen een konijn en een varken, heel apart!).

Nadat Kokkie lekker voor ons had gekookt (rijst met doperwten en kip) zijn wij terug de bus in gegaan op weg naar Ston- eiland. Onderweg vielen er flinke tropische regenbuien waardoor de weg (die steil naar beneden liep) erg glad werd. We slipten twee keer weg richting de afgrond waardoor er veel onrust in de bus ontstond (mamma vond dit allemaal erg fijn met haar hoogtevrees ;)). Na weer een uur over de bobbelweg te hebben gehobbeld kwamen wij aan bij Ston- eiland. Hier konden wij genieten van een prachtig uitzicht en vooral van heel veel rust.
’S Avonds heeft Kokkie weer heerlijk voor ons gekookt, erwtensoep met kip en rijst. Daarna heeft onze gids Winston een mooi kampvuur gemaakt en hebben wij daar heerlijk gechilled.
’S Ochtends om 6 uur opgestaan om te genieten van de zonsopgang, daarna weer even terug naar bed gegaan en Kokkie had een heerlijk ontbijt gemaakt (ei) en daarna met een boot het stuwmeer opgegaan.

Dit stuwmeer bestond vroeger uit 12 dorpen, die zij onder hebben laten lopen waardoor het stuwmeer is ontstaan. De boomstammen die je in het water ziet staan is nog wat is overgebleven van de dorpen. Op het stuwmeer hebben wij weer rotsen beklommen om naar een watervalletje te lopen waar wij lekker konden afkoelen (volgens onze gids was het niet nodig om wandelschoenen aan te trekken, het kon makkelijk op slippers.. hierdoor is mamma flink onderuitgegaan en hebben wij de tocht vervolgd op blote voeten wat niet echt een prettig gevoel was…). Daarna nog een stukje doorgevaren en hebben wij nog lekker kunnen zwemmen in het stuwmeer.
’S Middags heeft Kokkie weer een heerlijke lunch bereid (bruinebonen soep met rijst) en zijn wij aan het begin van de middag weer terug naar Paramaribo gereden (toen mochten wij gelukkig nog een keer vier uur over de bobbelweg).

Donderdagavond waren wij dus weer thuis en vrijdagochtend begon onze volgende trip richting Galibi. Ook nu vertrokken wij weer vroeg in de ochtend op weg naar dit eiland. Eerst weer een paar uur in de bus over een bobbelweg (wat vroeger oorlogsgebied is geweest), daarna 1,5 uur in een boot over de Marrowijne rivier gevaren (waar wij ondanks de poncho’s heel erg nat zijn geworden). Bij aankomst op Galibi onze spullen in de kamer gezet en gelunched (vissensoep, echt mijn favoriete eten :S). Daarna een dorpswandeling gemaakt die werd gegeven door 1 van de Indiaanse inwoners van dit dorp. We hebben een stop gemaakt bij de Galibi Zoo, een klein verblijf waar de meeste dieren los kunnen rondlopen.
Rond 20.00 uur zijn wij vertrokken in de boot op zoek naar zeeschildpadden. Op een gegeven moment werd de boot aangelegd en zijn wij lopend over het strand op zoek gegaan naar de zeeschildpadden. In het begin zagen wij vooral sporen, maar naderhand hebben wij in totaal 5 van deze reuzen zeeschildpadden gezien. Sommige trokken net terug naar zee en hadden al eieren gelegd, 1 zeeschildpad hebben wij zien leggen. Heel mooi en apart om te zien… Het leggen duurt ongeveer 1,5 uur en een schildpad legt ongeveer 150 eieren per keer. Na een aantal uren op het strand te zijn geweest zijn wij weer terug gelopen naar de boot (4 km. over het strand) en bij aankomst op Galibi had de kok een heerlijk gerecht bereid. Bami met kip!

De volgende ochtend zijn wij met de boot richting Frans- Guyana gevaren en hebben wij daar rondgelopen. Het is heel vreemd om ineens in een Franstalig land rond te lopen.. We hebben een lekker broodje gehaald bij de Boulangerie (en natuurlijk stokbrood :)) en over de Franse markt gelopen. Daarna ook in de gevangenis geweest waar de film Papillion is opgenomen. Voordat wij de boot namen weer rijst gegeten (met gelukkig weer heerlijke vis) en begonnen aan de terugreis naar Paramaribo. ’S Avonds bij ’T Vat gegeten, gisteren naar Fort Zeelandia geweest (hier zijn de decembermoorden gepleegd, het proces hiervan is net begonnen), gelunched bij Brooki en ’s avonds gegeten in de stad. Morgen gaan wij een dolfijnentour maken en zullen wij plantages gaan bezoeken. Woensdag gaan wij mijn stageschool bezoeken en donderdag vier ik hier mijn verjaardag!

Sorry voor het lange verhaal, maar ik hoop dat jullie zullen genieten van de foto’s!

Liefs van de driekantjes :)

Ps; Oma ik heb eindelijk een groot deel van uw kaarten ontvangen. De eerste kaart was eind februari gestuurd en die is nu dus eindelijk terecht. (En ik heb net weer een kaart van u ontvangen, echt lief :))

Ps; Lotte, bedankt voor je lieve brief. Ik zal je mooie gedicht ophangen op mijn kamer.

En voor nu wil ik ook alvast iedereen bedanken die kaarten of cadeautjes aan mijn ouders hebben meegegeven. De meeste cadeautjes liggen nog te wachten tot donderdag, maar ik zal ze met heel veel plezier uitpakken :)